Het areaal voor zoete aardappelen in New England is van 2007 tot 2012 acht keer zo groot geworden: van 1,6 hectare naar 13,4 hectare. Dit areaal is geheel bestemd voor markt voor versproducten, waarbij de meeste individuele telers een stuk grond van ongeveer 0,2 hectare gebruiken.
Onderzoekers van de universiteit van New Hampshire hebben ontdekt dat bepaalde variëteiten zoete aardappelen geschikt zijn voor de korte groeiseizoenen, zoals in New England. Over vier jaar tijd werden 6 rassen onderzocht, waarbij er voor twee tot drie jaar nog eens 4 rassen bij werden genomen voor onderzoek.
Er was sprake van significante verschillen tussen de rassen wat betreft commerciëel geschikte opbrengst. De variëteiten Covington en B94-14 Beauregard gaven consistent hoge opbrengsten, terwijl die van Vardaman het laagste waren. Georgia Jet's opbrengsten varieerden van jaar tot jaar van hoogste tot laagste verkoopbare opbrengst.
Ondanks het korte groeiseizoen haalden de variëteiten met de hoogste opbrengst een volume van 250 tot 450 kilo per bushel per 0,4 hectare. Dit is beter dan de nationale gemiddelden, waarin sprake is van rond de 155 tot 275 kilo per bushel per 0,4 hectare.