Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven
Kees Versteeg verantwoordelijk voor sales en marketing Qualipac (Australië):

"Steeds meer Australische telers kiezen ervoor om de tussenhandel te omzeilen"

Tholen - Kees Versteeg is al zestien jaar actief in de Australische AGF-sector. Hij verzorgt de marketing en sales voor Qualipac, een Australisch bedrijf dat uien en groenten teelt, verpakt en levert in heel Australië en aan de buitenlandse markten. "We exporteren indirect – via Australische exporteurs – maar sinds 2014 ook direct naar landen als Singapore en hopelijk dit jaar ook voor het eerst naar Japan.



Pompoenen, broccoli en uien
Momenteel heeft Qualipac drie soorten pompoenen beschikbaar. Deze zijn verkrijgbaar van december tot juli. Het uienseizoen is voorbij (oktober-januari) en het bedrijf is druk met de voorbereidingen voor het broccoliseizoen (april-oktober). "Deze voorbereidingen zitten hem vooral in het afstemmen van onze productie om aan de potentiële vraag te voldoen, waarbij dit jaar een groter percentage van de afzet zal verschuiven van de Australische naar de buitenlandse markten, zoals de Verenigde Arabische Emiraten, Singapore en voor het eerst naar Japan. De vraag in Japan naar Australische groenten is de laatste tijd toegenomen, mede vanwege de problematische leveringen van de Amerikaanse groenten door onder meer de droogte in Californië en de problemen in de Amerikaanse havens", vertelt Kees.



Het afgelopen uienseizoen is volgens Kees teleurstellend verlopen. "De prijzen voor rode uien stonden onder druk vanwege de vele rode uien die door Australische importeurs en handelaren werden geïmporteerd uit Amerika. Zij maken zich niet zo druk over de inkomsten van de Australische telers, die voldoende kwalitatief hoogwaardige rode uien beschikbaar hadden. Mede doordat de prijzen van de rode uien een jaar eerder erg goed waren voor de Australische uientelers, zijn er teveel rode uien uit Amerika geïmporteerd. De laatste partijen Amerikaanse rode uien werden voor slechts enkele dollars per 10 kg zak verkocht aan de groothandel, dezelfde groothandel die ook rode uien op consignatie geleverd krijgen van hun 'eigen' Australische telers. Hierdoor was er weinig tot geen vraag naar rode, Australische uien en zijn veel uientelers in Queensland in de problemen geraakt met uien die aan het einde van het seizoen voornamelijk onder kostprijs werden verkocht of gedumpt werden op het land."



Import uien uit VS
Het frustreert Kees dat veel importuien vanuit Amerika door de lokale supermarkten en detaillisten als Australische rode uien werden verkocht, waarbij de consument niet eens de keuze kreeg om Australische uien te kopen en hiermee hun eigen Australische telers te steunen. "Het rode uienseizoen in de andere teeltgebieden Tasmanië en Zuid-Australië dat normaal januari/februari start en rond mei/juni eindigt met uien die dan in de opslag gaan, hadden ook veel moeite om acceptabele prijzen te krijgen voor de rode uien vanwege de laatste, veelal oude en rotte, Amerikaanse uien aan het begin van hun seizoen." Vanuit West-Australië worden de gele uien – in Australië spreekt men van bruine uien – en rode uien voornamelijk uit Amerika geïmporteerd, omdat men deze goedkoper geleverd kan krijgen via zeevracht dan via vrachtwagens vanuit de Australische teeltgebieden."



"Al met al is er afgelopen seizoen weinig steun geweest van de tussenhandel voor de Australische uientelers. Veel wordt op consignatie, zonder prijsafspraken- en garantie, geleverd en het is meestal een kwestie van duimen draaien voor de Australische telers in de hoop dat ze een winstgevende prijs ontvangen. De handel neemt zijn marge voor iedere verkoop en wat er overblijft, gaat naar de teler, maar er wordt geen duidelijkheid gegeven wat die marge precies is", vervolgt Kees. "Het is daarom ook niet vreemd dat de meeste Australische telers direct de supermarkten willen beleveren – en de tussenhandel omzeilen – om betere prijzen te bedingen, maar ook actief bezig zijn om exportmarkten te ontwikkelen in de hoop betere prijzen te realiseren. De loon- en productiekosten in Australië zijn hoger dan in Amerika of Nieuw-Zeeland, waar veel uien vandaan geïmporteerd worden naar Australië en waarmee het moeilijk concurreren is. En meestal belanden deze uien op de schappen van de Australische supermarkten en groenten- en fruitwinkels onder het mom van Australische uien!"


Stijgende groenteproductie

Op de vraag hoe groot de lokale Australische markt is, antwoordt Kees: "Australië loopt ver achter wat betreft het verzamelen van data, waardoor het lastig is om een precies beeld te vormen over de grootte van de markt. Telers werken niet graag samen om een goed beeld te vormen over de productie. De tussenhandel deelt geen informatie met de telers en zelfs de supermarkten delen ondanks hun gedetailleerde scandata bij de kassa's niet graag informatie met anderen. En als er data aanwezig is, is het vaak maar de vraag hoe correct die data is. Volgens het Australische Bureau voor de Statistiek telde het areaal in 2013 5.506 hectare met een totaal volume van 301.672 uien.


Het volume in 2013 was 301.672 ton uien.

Retail Australië
Het Australische retaillandschap wordt gedomineerd door de drie grote supermarktketens Woolworths (+/- 39%), Coles (+/- 33.5%) en Aldi (+/- 10.3%) en de onafhankelijke supermarktketen Independent Grocers Australia (IGA 9,5%). "Het feit dat de markt gedomineerd wordt door een klein aantal retailers, werkt niet altijd in het voordeel van de Australische leveranciers. Omdat men vaak weinig opties heeft, wordt men vaak onder druk gezet om ondanks de stijgende productiekosten goedkoper te leveren, om de concurrentie gaande te houden tussen de supermarktketens", vertelt Kees. "Als groenteteler leveren wij zowel direct als indirect aan supermarktketens, groothandelaren, de groenteverwerkende industrie en ook steeds meer aan het buitenland. Met een groter aantal verschillende markten proberen we te voorkomen dat de prijs onder druk komt te staan. Zo creëren we mogelijkheden om naar de meest winstgevende klanten en markten te leveren, zodat zij ook als eerste in aanmerking komen voor onze groenten."



Ook de potentie van de Aziatische markt is volgens Kees erg groot. "Zeker als je het aantal consumenten per land gaat vergelijken met Australië. Het grootste obstakel zijn toch wel de hogere productiekosten in Australië, in vergelijking met de Aziatische landen. Vaak wordt als je in gesprek bent met potentiële klanten op de Aziatische markt, de prijs al eerste genoemd ("You need to be competitive with your price" of "It has to be cheap"). Het grootste voordeel dat wij wel hebben in Australië is dat de productie plaatsvindt onder strikte wet- en regelgeving op het gebied van herbicides, beschermingsmiddelen, hygiëne en Arbo. Australië is bekend om zijn 'Green and Clean' productie van groenten en fruit, maar de prijs is toch vaak het voornaamste obstakel. De Australische markt is erg transparant en de prijzen in de groothandel fluctueren hier veel. Exporterende bedrijven hier zijn divers (bijna iedereen kan en wil exporteren) en zelfs de groothandelaren, die de verse groenten en/of fruit op consignatie geleverd krijgen van 'hun' telers exporteren en/of leveren aan exporteurs en gaan daarmee de concurrentie aan van dezelfde teler, die zijn eigen exportmarkt wil ontwikkelen om betere prijzen te kunnen bedingen."

Voor meer informatie:
Kees Versteeg
Qualipac
5209 Warrego Highway
Gatton Q 4343 Australia
M: +61 (0)488 494 911
F: +61 (0)7 5466 5196
kees@qualipac.com.au
www.qualipac.com.au