De Britse journalist Chris Blackhurst verdiept zich in de Tesco-kwestie en schrijft hier regelmatig artikelen over. Hij vertelt in de Londense krant Standard: "Mijn eerste reactie was achterdocht bij het bericht dat Tesco de winst met 300 miljoen te hoog had ingeschat en dat vier leidinggevenden, waaronder het hoofd UK Chris Bush, waren geschorst."
Afgang Bush voorspelbaar
Bush en de vroegere CEO Phil Clarke waren close met elkaar en hebben samengewerkt in Azië. Maar zodra Clarke verdwenen was werden de messen geslepen voor zijn aftocht. Daarbij zie je vaak dat een nieuwe baas het somberste beeld schetst van het bedrijf dat hij overnam om later zelf na het doorvoeren van wat veranderingen beter te lijken. Kortom: met deze gegevens was de afgang van Bush voorspelbaar.
"Alhoewel er niet veel commentaar kwam, daalden de aandelen toch met 10%. Er zijn minder schadelijke manieren om iemand er uit te werken. Daarnaast kwam er, dankzij een klokkenluider, een onderzoek naar de gang van zaken rond de winstwaarschuwing."
"In het tijdperk van Clarke was het gebruikelijk iedereen de schuld te geven van slechte prestaties, behalve Tesco zelf. Deze waarschuwing is heel anders. Het is niet de schuld van Aldi of Lidl, of van de recessie, maar van de eigen bedrijfsvoering. Het probleem waren de aanbiedingen aan de leveranciers in een tijd dat de marges daalden en de kosten stegen. Analisten vragen zich af hoe het mogelijk was dat Tesco daarbij zijn verkooppolitiek handhaafde."
Er was intern veel mis
"Eén theorie was dat Tesco de fabrikanten wilde uitbuiten door lagere prijzen te eisen. Dit gedrag zou in lijn zijn met Tesco's reputatie in de behandeling van de leveranciers. Fabrikanten waren veelal gedwongen de eisen te aanvaarden als ze zaken wilden doen met de grootste Britse supermarktketen. Nu is duidelijk dat er intern bij Tesco veel mis is. Het commentaar van de bestuursvoorzitter Sir Richard Broadbent: "dingen blijven altijd onopgemerkt tot je ze ziet" gaf weinig reden tot herstel van het vertrouwen."
Bron: standard.co.uk